Ogłoszenia duszpasterskie
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE NA V NIEDZIELĘ WIELKIEGO POSTU .
- Od dzisiejszej, piątej niedzieli Wielkiego Postu, zmienia się charakter tego okresu liturgicznego. Do dzisiaj towarzyszyło nam wezwanie Kościoła do nawrócenia i pokuty, skorzystania z łaski przebaczenia, którą miłosierny Pan Bóg pragnie nas obdarzyć. Teraz Wielki Post nabiera charakteru pasyjnego. Skupimy się na rozważaniu Męki Pańskiej.
- Dzisiaj, 21 marca, przypada dwudziesta druga rocznica powołania naszej parafii. Bowiem w dniu 21 marca 1999 roku obecny senior arcybiskup wrocławski a wówczas nasz ksiądz biskup ordynariusz Marian Gołębiewski powołał do życia parafię pod wezwaniem Świętego Franciszka z Asyżu. Podstawowym zadaniem nakreślonym w dekrecie erekcyjnym było wybudowanie kościoła i plebanii. Za wielkie dzieło budowy i tego co je otacza, które udało się – dzięki Bożej Opatrzności
i wspaniałych ludzi – dokonać wspólnie nieustannie dziękujemy. - Zapraszam jeszcze dzisiaj na Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym o Męce Pańskiej, które zostanie odprawione o godzinie 16.15, a ostania już Droga Krzyżowa w piątek o 17.30.
- Dzisiaj w Gościu Niedzielnym podjęty jest temat Drogi Krzyżowej – najbardziej rozpowszechnionego sposobu rozważania Męki Pańskiej.W tym kontekście przedstawionych jest czternaście medytacji – często bardzo osobistych spojrzeń na drogę krzyżową Jezusa – przygotowanych przez znane osoby świeckie i konsekrowane.
- W środę o godzinie 16.30 spotkanie duszpasterskie z młodzieżą przygotowującą się do sakramentu bierzmowania, a Eucharystią sprawowaną o godzinie 18.00 rozpocznie się spotkanie z rodzicami dzieci komunijnych.
- W czwartek przeżywać będziemy uroczystość Zwiastowania Pańskiego, która przypomina nam o tym, że dzięki fiat Maryi Syn Boży przyjął ludzkie ciało. Maryja, za sprawą Ducha Świętego, została Matką Wcielonego Słowa. Pan Bóg posyła swego Syna, aby odkupił upadłą ludzkość. Jest to dzień wdzięczności i szacunku każdego poczętego życia, a które jest zagrożone w łonach matek.
- Ponadto w liturgii Kościoła w tym tygodniu – wtorek – przypadać będzie wspomnienie świętego Tyberiusza z Mongrovejo, biskupa. Żył w XVI wieku, pochodził z Hiszpanii, ale Pan Bóg przeznaczył go do pracy w Ameryce Łacińskiej. Został biskupem Limy, w Peru. Zakładał seminaria i szkoły, budował świątynie, by wzmocnić wiarę powierzonego sobie ludu. Z przykładu jego ciężkiej pracy duszpasterskiej czerpmy wzór, by angażować się w życie Kościoła, tak, by nie tylko słowem, ale i czynem dawać świadectwo swojej wiary.
- W nocy z soboty na niedzielę nastąpi zmiana czasu z zimowego na letni. Wskazówki zegarów przesuniemy o godzinę do przodu. Tak więc będzie to najkrótsza noc w ciągu roku.
- Najbliższa niedziela Wielkiego Postu będzie już Niedzielą Palmową, rozpoczynającą uroczystości WIELKIEGO TYGODNIA. Błogosławieństwo palm na wszystkich Mszach Świętych. Na czas Wielkiego Tygodnia, wielkich wydarzeń dla każdego człowieka wiary, niech one zdobią nasze posesje i będą oznaką naszej chrześcijańskiej wiary.
- Za tydzień, w ostatnią niedzielę miesiąca, będziemy mieli okazję wsparcia ofiarami składanymi do skarbony dotkniętych działaniami wojennymi mieszkańców syryjskiego Aleppo.
- Nie tylko świat, ale i naszą Ojczyznę „zalewa” trzecia fala Covit-19. Dlatego ofiarujmy nieustannie nasze modlitwy wypraszając
u miłosierdzia Bożego łaskę uzdrowienia. A my w naszej świątyni wspólnie na zakończenie każdej Ofiary Pańskiej zanosić będziemy suplikację: „ Święty Boże, Święty mocny ”. Niech każdy z nas weźmie sobie do serca wskazanie: DDM – dystans – dezynfekcja – maseczka. - Do 30 kwietnia dokonujemy rozliczeń podatkowych. Polskie prawo daje nam możliwość przekazania 1 % naszego podatku na rzecz wybranej przez nas organizacji pożytku publicznego. Zachęcamy o przekazanie1 % należnego podatku na powstałe przy naszej świątyni hospicjum stacjonarne.
- Uczestnicząc w Eucharystii, która jest pamiątką męki, śmierci i zmartwychwstania Pan Jezusa, przekonujemy się o nieskończonej Bożej miłości do każdego z nas. Niech naszą odpowiedzią na tę miłość będzie gorliwe naśladowanie Jezusa Chrystusa.
Ks. Marek Kowalewski, proboszcz
SZCZECINEK , DNIA 21 MARCA 2021 ROKU .
List Biskupa Koszalińsko-Kołobrzeskiego Edwarda Dajczaka na IV Niedzielę Wielkiego Postu
Siostry i Bracia,
Nasze życie jest kruche i z natury rzeczy chwiejne, a świat jest w ciągłej i dynamicznej przemianie. W tym świecie, w którym odpowiedź na pytanie kim jest człowiek? coraz bardziej się rozmywa i zamazuje, Jezus Chrystus pokazuje nam jasną wizję życia. Daje człowiekowi odpowiedź, kim może się stać. Wielki Post jest szansą na powrót do wiary, która budzi osłabłego w nas ducha
i pomaga odnaleźć nowe siły do życia. Życia, które niejednokrotnie w tym roku jest dla wielu z nas czasem trudnych doświadczeń, rozczarowań i pytań.
Jaką powinna być wiara, która w naszym rozbitym na kawałki świecie, może stać się źródłem mocy i nadziei?
U swoich początków Kościół stawał się wspólnotą osób, świadomie podejmujących decyzję wiary i wynikającą z tego wyboru zmianę stylu życia. To odróżniało pierwszych chrześcijan od innych ludzi i świata, w którym żyli. Od tamtej pory nic się nie zmieniło. Jak powiedział filozof Blaise Pascal: W tym świecie jest dość światła dla tego, który chce wierzyć i dość ciemności dla tego, który wybiera stanowisko przeciwne. Warto pamiętać o istnieniu obu tych rzeczywistości i mądrze decydować, której stronie da się większy posłuch w dokonywanych wyborach. Te wybory i często trudne decyzje, dzieli z nami Bóg i nie pozostawia nas samych. Daje nam świętych świadków, którzy orędują za nami, są wsparciem i przewodnikami na drogach naszego życia.
Ojciec św. Franciszek listem zatytułowanym „Ojcowskim sercem”, ogłaszając ten rok Rokiem Świętego Józefa, podarował nam wyjątkowego świadka wiary. Pójdźmy zatem razem ze św. Józefem, przemierzając drogę jego wiary, po której prowadził go Bóg. Zobaczmy na jego przykładzie, jak rodzi się i dojrzewa człowiek głęboko wierzący.
Święty Józef na kartach Ewangelii jest człowiekiem milczącym. Skoro czterej ewangeliści w bardzo różnych sytuacjach umożliwiają nam spotkanie ze św. Józefem, który milczy, to chcą pokazać nam coś, co jest w jego życiu bardzo istotne. Ciągłe milczenie św. Józefa zwraca uwagę na jego nieustanne słuchanie. Józef milczący, to Józef słuchający, wsłuchany w Boga. Ta postawa św. Józefa była bliska ludowi Bożemu Starego Testamentu, który kształtował swoją wiarę i życie wezwaniem: „Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym.” (Pwt 6,4).
Słowo, które Bóg kieruje do nas nieustannie, owocuje wtedy, kiedy spotka się z otwartym sercem człowieka. Wyraźnie pokazał nam to Jezus w przypowieści o siewcy, w której zasiane ziarno Słowa Bożego wydaje owoc tylko wtedy, gdy upadnie na otwarte ludzkie serce. Takie właśnie otwarte serce miał św. Józef i dlatego, słysząc Słowo Boga, przyjmował je, zapamiętywał i wiernie wypełniał.
W naszej epoce, przytłoczeni wielością słów, przestajemy tak naprawdę słyszeć zarówno mówiącego do nas drugiego człowieka, jak i słowa wypowiadane przez Boga. Doświadczamy tego chociażby na Eucharystii, kiedy nie zapamiętując przeczytanego nam Słowa Bożego, nie zabieramy go ze sobą i rezygnujemy z okazji, aby ono w nas pracowało. Niezbyt często też sięgamy po Pismo Święte, będące listem Boga skierowanym do człowieka. Jezus zwraca się w nim do nas, Jego uczniów, słowami: „już Was nie nazywam sługami (…), ale nazwałem Was przyjaciółmi” (J 15,15). Rzeczywista, bezinteresowna przyjaźń potrzebuje nieustannej relacji
z Przyjacielem, pozostawiania z Nim w kontakcie, podążania za Nim w naszym życiu, głębokiej rozmowy i odwzajemnionego słuchania. Bez takiej przyjaźni stajemy się smutnymi samotnikami, których życie przytłacza, przeraża
i łamie.
Ziemski opiekun Syna Bożego we wszystkich życiowych sytuacjach współpracował z Bogiem, swoim Przyjacielem. Słuchając Bożego Słowa, był w stanie przyjąć Maryję z Jezusem, porzucić wszystko i udać się do Egiptu, aby ochronić swoją rodzinę
i wezwany tym samym Słowem powrócić do Nazaretu. Dzięki tej przyjaźni Święty Józef słuchał Boga i potrafił powiązać Boże przesłanie z codziennymi wydarzeniami, które nie zawsze rozumiał.
Siostry i Bracia,
Św. Józef to człowiek, który stał się mocny i zdolny do wypełnienia niełatwej misji. W pełnej wolności przyjmuje Boży plan, uczestnicząc swoją wiernością w dziele zbawienia, które dzisiejsza Ewangelia opisuje słowami: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3, 16). W momencie, w którym Maryja wypowiedziała swoje „tak”, św. Józef nie wypowiadając żadnego słowa, włącza się w realizację Bożego planu, biorąc Ją do swojego domu. „W każdych okolicznościach swojego życia św. Józef potrafił wypełniać swoje „fiat”, jak Maryja podczas Zwiastowania
i Jezus w Getsemani” (Papież Franciszek). Widać w jego postawie, jak istotna dla tego mocnego i odpowiedzialnego mężczyzny była uległość wobec Ducha Świętego. Obłok Ducha Świętego, który spoczął na Maryi, „zacienił” także św. Józefa (św. Augustyn).
Być uległym Bogu oznacza otwartość na działanie Ducha Świętego. Włoski kapłan i pisarz Alessandro Pronzato, podczas swoich rekolekcji na pustyni, porównał uległość Duchowi Świętemu do tworzenia się wydm przez powiew wiatru: „Chodzi o to, abyśmy byli na wzór najbardziej drobnego piasku. Piasku, który nie stawia oporu, który jest uległy. Chodzi przede wszystkim o to, by poddać się tchnieniu Ducha Świętego. Wydma nie tworzy się sama, ona pozwala się tworzyć.” Każdy z nas otwierając się z miłością i uległością na działanie Ducha Świętego, podobnie jak św. Józef, doświadcza właśnie takiej twórczej obecności Boga. Modlimy się, aby taka uległość Duchowi Świętemu towarzyszyła naszemu Kościołowi Koszalińsko-Kołobrzeskiemu, będącemu w stanie synodu, a także każdej i każdemu z nas w sposób niepowtarzalny.
Siostry i Bracia,
Spróbujmy w tym roku pójść drogą św. Józefa, który swoim pełnym spokoju milczeniem, stanowczym, odważnym działaniem, wytrwałością, poświęceniem i oddaniem swojej rodzinie jest doskonałym wzorem człowieka na trudne czasy. Ojciec Święty Franciszek chce raz jeszcze powierzyć nasze rodziny opiece św. Józefa, rozpoczynając w jego uroczystość 19 marca 2021 r. Rok Rodziny. Otwórzmy nasze serca na potrzeby i sprawy rodzin. Módlmy się i pomagajmy rodzinom będącym w kryzysie
i przeżywającym jakiekolwiek trudności. Prośmy za pośrednictwem świętego Józefa, opiekuna Świętej Rodziny, aby Jezus miał
w opiece wszystkie rodziny naszej diecezji, wszystkich zagubionych duchowo i poszukujących dróg wiary, wszystkich głoszących słowem i świadectwem Ewangelię, chorych, cierpiących i niosących im pomoc. Zachęcam do osobistej modlitwy i zawierzenia swojej rodziny opiece św. Józefa. Zapraszam wszystkich do nawiedzenia Sanktuarium św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
w Słupsku, które jest w tym roku szczególnym miejscem łaski.
Siostry i Bracia, razem z Wami powierzam naszą diecezję św. Józefowi – opiekunowi rodzin i nauczycielowi ufnej wiary. Modlę się także za wszystkich zmarłych z powodu choroby COVID-19 oraz za ich rodziny.
+ Edward Dajczak
Biskup Koszalińsko-Kołobrzeski
Komunikat Biskupa Diecezjalnego Edwarda Dajczaka
z okazji 40-lecia Wyższego Seminarium Duchownego
Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Drodzy Siostry i Bracia,
W obecnym czasie, mocno naznaczonym przez pandemię, doświadczamy wszyscy wyzwań, trudów i niepewności. Jednak, pomimo tych niełatwych chwil, chciałbym, abyśmy w tym tygodniu nie pominęli ważnej dla naszej diecezjalnej wspólnoty rocznicy.
W czwartek, 25 marca, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, obchodzić będziemy czterdziestą rocznicę powstania Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, miejsca, w którym do posługi kapłańskiej w naszych parafiach przygotowała się większość naszych księży.
Proszę Was gorąco, aby dzień rocznicy, ale także cały najbliższy tydzień był czasem szczególnej modlitwy za seminarium i sprawę powołań do kapłaństwa w naszej diecezji. Niech będzie to modlitwa wspólna, w mszalnej modlitwie wiernych, w drogach krzyżowych i nabożeństwach bliskich każdej ze wspólnot. Niech będzie to także modlitwa indywidualna każdego z nas.
W tej modlitwie pragniemy ogarnąć wszystkich, którzy na przestrzeni minionych czterdziestu lat współtworzyli to miejsce: księży, osoby życia konsekrowanego i świeckich, którzy posługiwali, jako wychowawcy, spowiednicy, wykładowcy, budowniczowie
i pracownicy administracji, lekarze, pracownicy biblioteki, kuchni i pralni, konserwatorzy, kierowcy. Pamiętajmy o wszystkich ofiarodawcach i niosących pomoc naszemu seminarium. Przede wszystkim, w duchu dziękczynienia i jednocześnie prośby, pragniemy się wstawiać za wszystkimi alumnami, którzy przyjęli święcenia kapłańskie i tymi, którzy w seminarium odkryli inne powołania. Nie zapominajmy także o niezawodnej w swoich modlitwach i ofiarach Rodzinie Przyjaciół Seminarium Koszalińskiego.
Niech Pan dalej czuwa nad teraźniejszością i przyszłością tego szczególnego dla naszego Kościoła miejsca. Niech prowadzi do niego serca odważne i hojne, gotowe podjąć kapłańską posługę wobec sióstr i braci, którzy dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek, potrzebują Boga i Jego miłości.
Z zapewnieniem o modlitwie
+ Edward Dajczak
Biskup Koszalińsko Kołobrzeski