Ogłoszenia duszpasterskie
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE NA II NIEDZIELĘ ADWENTU 2022 ROKU.
- Dzisiaj na wszystkich Mszach świętych rozpoczynamy PARAFIALNE REKOLEKCJE ADWENTOWE. Jutro, we wtorek i w środę nauki rekolekcyjne będą podczas Eucharystii sprawowanej o godzinie 9.00 i 18.00. Szczególnym dniem niech będzie środa, gdzie z posługą sakramentu pojednania i pokuty przybędą też inni kapłani. Przewodnikiem duchowym w tym wyjątkowym czasie jest ojciec Ireneusz Wybraniak, paulin.
- Dzisiaj, jak w każdą II Niedzielę Adwentu, przeżywamy dzień modlitw w intencji Kościoła na Wschodzie.
- W tym czasie adwentowego oczekiwania na przyjście Pana Najświętsza Ofiara w naszym kościele sprawowana jest o godzinie 6.00 i są to roraty ku czci Najświętszej Maryi Panny. Do tej Eucharystii powrócimy po rekolekcjach, czyli od czwartku.
- Po Mszy Świętej jest możliwość nabycia:
– naszej prasy katolickiej: Gościa Niedzielnego,
– opłatków wigilijnych
– sianka na stół wigilijny - Dzisiaj po Mszy Świętej sprawowanej o godzinie 11.00 spotkanie z rodzicami i dziećmi komunijnymi, a za tydzień spotkanie
z rodzicami i młodzieżą przygotowującą się do sakramentu bierzmowania. - W czwartek przeżywać będziemy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Pan Bóg wybrał Ją spośród niewiast i zachował od wszelkiego grzechu, także pierworodnego. Czysta i nieskalana Dziewica została Matką Syna Bożego. „Serce Maryi zwrócone jest całkowicie ku wypełnieniu woli Bożej. Dlatego Najświętsza Panna jest wzorem chrześcijańskiego oczekiwania i nadziei” – pisał święty Jan Paweł II.
- Ponadto w liturgii Kościoła świętego w tym tygodniu przeżywać będziemy:
– wtorek – wspomnienie świętego Mikołaja, biskupa. Żył na przełomie III i IV wieku. Pochodził z Patras. Od młodości wyróżniał się pobożnością, dobrocią serca i wrażliwością na potrzeby innych. Kiedy został biskupem Myry, okazał się gorliwym i oddanym pasterzem, dbającym o potrzeby materialne swojego ludu. Został uwięziony w czasie prześladowania, jakie wybuchło za cesarza Dioklecjana i Maksymiliana. Uwolnił go dopiero edykt mediolański w 313 roku. Biskup Mikołaj uczestniczył także w pierwszym soborze powszechnym w Nicei w 325 roku, na którym potępiono błędy Ariusza, kwestionującego równość i jedność Osób Trójcy Świętej.
– środa – wspomnienie świętego Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła. Żył w IV wieku w Mediolanie. Gruntownie wykształcony, uważany za człowieka na wskroś uczciwego i sprawiedliwego, został wybrany na biskupa tego miasta.
W niełatwych sporach z heretykami bronił prawdy o prawdziwym bóstwie i człowieczeństwie Jezusa Chrystusa. Swoją mądrością i bezkompromisową postawą pociągał wielu ludzi, wśród których znalazł się św. Augustyn.
– piątek – wspomnienie świętego Jana Cuahtlatoazin. „Dziękuję Ci, Ojcze, że te rzeczy objawiłeś prostaczkom”. Te słowa sprawdzają się wobec prostego Indianina z terenów dzisiejszego Meksyku. Dzięki objawieniu się NMP w 1531 roku łatwiej uznano prawdę, że również ludy nowo odkrytej Ameryki są powołane do królestwa Bożego i odkupione przez Jezusa Chrystusa. - WSPÓLNOTA STOŁU pod takim hasłem w piątek o godzinie 19.00 rozpocznie się w kościele mariackim Adwentowe Spotkanie Młodych, które jest kontynuacją skrztuskich spotkań z księdzem biskupem.
- Za tydzień przypadać będzie druga niedziela miesiąca, w którą ofiary składane na tace podczas wszystkich Mszy Świętych zostają przeznaczone na utrzymanie naszej świątyni i parafii, a szczególnie na opłatę ogrzewania.
- W przyszłą niedzielę zapraszamy do wspólnej modlitwy różańcowej, która rozpoczyna się o godzinie 10.30 oraz nastąpi zmiana tajemnic różańcowych.
- Dziękuję za złożone ofiary w ubiegłą niedziele, które zostały przekazane na wsparcie syryjskich rodzin z Aleppo i uchodźców ukraińskich. Ofiary w wysokości 679 złotych i zostały przekazane na konto Caritas Polska.
- Chór parafialny zaprasza wszystkich chętnych, którzy chcieliby dołączyć do wspólnego śpiewania. Nie wymagamy żadnych specjalnych umiejętności muzycznych czy wokalnych, jedynie chęć do śpiewania. Jeżeli przypadkiem umiesz grać na instrumencie muzycznym to tym bardziej powinieneś dołączyć! Próby odbywają się we wtorki o godzinie 19.00 w salce parafialnej.
- Tradycyjnie po świętach Bożego Narodzenia odbywa się kapłańska wizyta duszpasterska – kolęda. Po latach przerwy spowodowanej pandemią Covid-19 planowany jest powrót do tej tradycji. Jednak z pewną modyfikacją – bowiem tylko do tych, którzy pragną pobłogosławić swój dom i całą swoją rodzinę poprzez posługę kapłańską i złożą zaproszenie by przybyć do ich mieszkania. Takie zaproszenie można wziąć po Mszy Świętej i złożyć je do 23 grudnia osobiście w zakrystii lub kancelarii parafialnej. Dlatego plan kolędy zostanie podany dopiero na święta.
- Usłyszeliśmy dzisiaj zaproszenie do przygotowania dróg Pana i wyprostowania dla Niego ścieżek. Podejmijmy ten wysiłek wielkodusznie, pamiętając o naszych siostrach i braciach na Wschodzie.
Ks. Marek Kowalewski, proboszcz
SZCZECINEK , DNIA 04 GRUDNIA 2022 ROKU .
L I S T RZYMSKOKATOLICKIEGO EPISKOPATU UKRAINY DO DUCHOWIEŃSTWA
I WIERNYCH KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W POLSCE
II Niedziela Adwentu, jest wielkim dniem solidarności Wspólnoty Kościoła w Polsce wobec Wspólnoty Kościoła na Wschodzie, a w tym roku w szczególny sposób w Ukrainie. To już po raz dwudziesty trzeci Polacy spoglądają w stronę Wschodu, aby dać piękne świadectwo pamięci o żyjących tam katolikach, którzy mimo trudności i wielu przeciwności zachowali wiarę. Uczynili to z wielkim poczuciem swojej tożsamości i jedności z całym Kościołem Powszechnym. Nigdy nie zerwali łączności ze Stolicą Apostolską i nie wyrzekli się wiary, a wielu stając w jej obronie cierpiało dla imienia Jezus, przyjmując karę więzienia, upokorzenia i zabrania możliwości kształcenia się. Wielu, a nie jest to mała liczba, ponieśli śmierć, składając swoje życie jako kamień węgielny Kościoła i przykład niezłomności. Postawę ich można zamknąć słowami św. Pawła Apostoła, który w Liście do Filipin pisał: „Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus, a umrzeć – to zysk.” (Flp 1,21). I rzeczywiście tak się stało. Ich cierpienie, ufamy w to bardzo mocno, okazało się dla nich zyskiem, bo jak podpowiada nam wiara, przyznając się do Boga, otrzymali z Jego ręki nagrodę. Dostrzegamy ją i widzimy w zbawieniu, które stało się ich udziałem w gronie świętych i błogosławionych, oraz w owocu ziemskim ich ofiary, jakim było odnowienie struktur Kościoła po upadku reżimu komunistycznego.
Biedny, zniszczony i rozproszony Kościół podjął wielką drogę wolności. Od samego początku nie była ona łatwa. Trzeba było bowiem odzyskiwać i odbudowywać kościoły. Trzeba było zatroszczyć się o powołania kapłańskie i zakonne. Trzeba było duszpastersko zatroszczyć się o wiernych. Dzisiaj możemy stwierdzić, że temu zadaniu Kościół sprostał. Było to możliwe w dużej mierze dzięki kapłanom i osobom zakonnym przybyłym z Polski. To oni stanęli obok nielicznych miejscowych duszpasterzy i podejmując wielki trud duszpasterskiej posługi, dzieląc niewygody i pokonując wszelkie przeszkody ze strony władzy, dali nowe oblicze Kościołowi. Stało się tak, ponieważ za nimi solidarnie stanęły ich wspólnoty diecezjalne i zakonne, parafie w których kiedyś pracowali i z których pochodzili. Dzięki ich posłudze nawiązały się więzy przyjaźni pomiędzy wspólnotami parafialnymi. Trwają one nadal i są świadectwem i obrazem żywej Ewangelii miłości i troski o bliźnich będących w potrzebie.
W tym miejscu przychodzą na myśl słowa św. Pawła Apostoła zapisane w Liście do Kolosan: „A wszystko, co czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu i Ojcu przez niego.” (Kol 3,17). Zatem pouczeni słowem Apostoła dziękujemy Kościołowi w Polsce za okazaną braterską miłość na przestrzeni tych ponad 30 lat wolności Kościoła w Ukrainie. To podziękowanie jest pierwszym, jakie dzisiaj chcemy jako Episkopat Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Ukrainie wypowiedzieć i pozostawić pośród Polaków, którzy nie będąc najbogatszymi na świecie, potrafili się podzielić z jeszcze biedniejszymi.
Idąc dalej, chcemy zwrócić uwagę na hasło tegorocznego Dnia Modlitwy i Pomocy Kościołowi na Wschodzie, jakim jest: „Posłani w pokoju Chrystusa”. Pośród trwającej wojny w Ukrainie jest ono dla nas światłem nadziei, a zarazem dumą z postawy Polaków. Pan Jezus powiedział: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.” (Mt 25,40). Zatem kolejny raz wypowiadając słowo dziękujemy, wypełniamy je treścią ewangelicznej miłości, jaką okazaliście w tych ostatnich miesiącach, gdy nakarmiliście głodnych, spragnionym daliście pić, przybyszów przyjęliście, nagich przyodzialiście i chorym podaliście pomocną dłoń. Uczyniliście to w swoim domu, któremu na imię – Polska. Za tę postawę bądźcie błogosławieni i weźcie w posiadanie obiecane przez Boga królestwo – prawdy, pokoju i sprawiedliwości.
Jesteśmy głęboko wzruszeni Waszą stałą życzliwością, solidarnością i jakże konkretną pomocą. Taka postawa jest wyrazem żywej wiary, bo jak powiada Apostoł Jakub: „Wiara bez uczynków jest martwa. Bo jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków?” (Jk 2,14). Zatem wraz z całą wspólnotą Kościoła w Ukrainie dziękujemy i prosimy nadal pamiętajcie o nas. Wasza życzliwa pamięć niech przejawia się w modlitwie błagalnej o szybkie zakończenie wojny i nastanie pokoju, ale również, o co z pokorą ośmielamy się prosić, także w ofiarach i darach materialnych.
Zdajemy sobie sprawę, że i wam jest trudno żyć. Pomyślcie jednak o waszych braciach i siostrach w wierze, którzy stoją na progu katastrofy humanitarnej, związanej ze zniszczeniami infrastruktury energetycznej, a co za tym idzie, lękiem i strachem przed nadchodzącą zimą. Już dzisiaj wszyscy doświadczamy braku prądu, a konsekwencją tego jest brak ciepła i wody. W całej praktycznie Ukrainie można z niego korzystać tylko 4 godziny na dobę. Są również miejsca, gdzie nie ma go całymi dniami. Zatem zbliża się do nas wróg, którego imieniem jest zimno, paraliż komunikacyjny i strach. Dzisiaj wojna to nie tylko front, gdzie toczą się walki przynoszące śmierć i raniące żołnierzy i osoby cywilne, ale również paraliż codziennego życia.
Święty Jan Paweł II powiedział: „Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni, gdyż miłości, która nie jest niczym więcej niż uczuciem, nie mógłbym nawet nazwać miłością”. Prosimy was o tę właśnie miłość wyrażoną we wsparciu materialnym. Ono pomoże nam zabezpieczyć podstawowe potrzeby, takie jak chociażby zakup agregatów prądotwórczych, dzięki którym w naszych parafiach będziemy mogli zorganizować miejsca schronienia dla naszych wiernych, aby w krytycznym momencie mogli się ogrzać czy ugotować ciepły posiłek.
W czasie tak wielkiego doświadczenia, kiedy wojna pozostawia po sobie śmierć, cierpienie i zgliszcza, wspólnota Kościoła w Ukrainie nie jest sama, bo jest z nią Kościół w Polsce. Jesteście z nami od 24 lutego, gdy rozpoczęła się wojna. Trudno jest dzisiaj podsumować w liczbach otrzymaną pomoc, ale jest ona wielka, tak jak wielkie są serca Polaków. Prosimy bądźcie nadal blisko nas! Ta nasza prośba, którą kierujemy do Kościoła w Polsce, czyniąc to na ręce Episkopatu Polski, jest apelem lęku i trwogi o przetrwanie. Tak więc dziękujemy kolejny raz za dar modlitwy i pomoc finansową, jaką wesprzecie nas w II Niedzielę Adwentu. Na dzień dzisiejszy, wdzięczność naszą możemy najskuteczniej wyrazić poprzez modlitwę za ludzi dobrej woli.
Niech za wszelkie dobro nam okazane błogosławi Was Bóg, Ojciec Miłosierdzia i ochrania Najświętsza Maryja Panna, nasza wspólna Królowa i Matka.
Rzymskokatoliccy Biskupi Ukrainy
zebrani na plenarnym posiedzeniu
Konferencji Episkopatu Ukrainy
Lwów, 25 listopada 2022 roku