Ogłoszenia duszpasterskie

OGŁOSZENIA  DUSZPASTERSKIE  NA  XIV  NIEDZIELĘ  ZWYKŁĄ  .

6. Pełnia lata, wakacji, urlopów. Bywa, że zapatrzeni w siebie, nie dostrzegamy tych, którzy pozostali na uboczu, którzy może
   w szczególny sposób potrzebują naszej pomocy. Nie wszyscy mają radosne wakacje. Popatrzmy, ile dzieci z biednych rodzin, często dotkniętych bezrobociem, rozbitych patologicznie, nie pojechało na wakacyjny wypoczynek ? Ilu ludzi jest dotkniętych kataklizmem powodzi, burz i nawałnic ? Pamiętajmy też o wielkim trudzie rolników podczas żniw, że każda kromka chleba to pot
   i wiele godzin ludzkiej pracy. Szanujmy to i nie przestawajmy im życzyć : Szczęść Boże !
7. W najnowszym „Gościu Niedzielnym” polecamy wywiad z Pawłem Kęską, autorem książki „Zawsze głosiłem prawdę”, zawierającej nieznane do tej pory, po raz pierwszy publikowane wypowiedzi błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki.
8. 1 lipca minęła już piąta rocznica działalności naszego Hospicjum imienia Świętego Franciszka z Asyżu mieszczącego się przy naszej świątyni. W dzisiejszym Gościu Niedzielnym jest obszerny artykuł podsumowujący ten okres.
9. Zapraszam do uczestnictwa w naszych cotygodniowych nabożeństwach:
   – wtorek – Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy
   – czwartek – adoracja Najświętszego Sakramentu
   – piątek – Koronka do Miłosierdzia Bożego.
10. W tym tygodniu patronować nam będą:
    – wtorek – święto świętego Benedykta, opata, patrona Europy. Urodził się około 480 roku. Mając 20 lat, rozpoczął życie pustelnicze. W 529 roku założył klasztor na Monte Cassino i opracował tam słynną Regułę. Zmarł 21 marca 547 roku. Papież Paweł VI ogłosił go patronem Europy.
    – środa – wspomnienie świętego Brunona z Kwerfurtu, biskupa i męczennika. Dzisiejszy patron poświęcił swoje życie na służbę Panu Bogu i jako biskup-misjonarz głosił Ewangelię także na Pomorzu i Prusach. Tam poniósł śmierć w roku 1009. Natomiast jako przyjaciel cesarza Henryka II i króla Bolesława Chrobrego zapobiegał o pokój między narodami. Napisał żywoty pierwszych męczenników Kościoła w naszym kraju.
    – czwartek – wspomnienie świętych pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta. Andrzej urodził się pod koniec X wieku
    i praktykował umartwienia. Został benedyktyńskim mnichem w Nitrze, na pograniczu królestw Węgier i Polski. Całymi dniami pracował ciężko przy karczowaniu puszczy i trwał w modlitewnym skupieniu. Wycieńczony zmarł w wyniku infekcji w wieku około 50 lat. Jego uczeń, Benedykt, kontynuował dzieło mistrza. Został zabity przez bandytów w swojej pustelni.
    – piątek – wspomnienie świętego Henryka. Panował w X wieku jako cesarz Niemiec. Dbał o rozwój, także duchowy, poddanych. Bogactw, które posiadał, nie zachowywał dla siebie, lecz sprawiał, by były użyteczne także dla innych. Dbał o to, by stolice biskupie były obsadzane najgodniejszymi pasterzami, fundował klasztory. Zmarł w 1024 roku, nie pozostawiając po sobie potomka. Przypisywano to ślubowi czystości, jaki miał złożyć Panu Bogu ze swoją małżonką.
    – sobota – wspomnienie świętego Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła. Żył w XIII wieku. Po studiach w Paryżu wstąpił do zakonu franciszkańskiego. Początkowo pracował jako wykładowca teologii, a następnie został przełożonym generalnym zakonu. Łączył aktywność w życiu publicznym z głębokim życiem wewnętrznym i pracą naukową. Został mianowany kardynałem biskupem Albano. Brał udział w pracach soboru w Lyonie w 1274 roku. W XVI wieku został ogłoszony doktorem Kościoła i otrzymał zaszczytne miano jednego z najwybitniejszych teologów epoki średniowiecza. Jest patronem matek oczekujących potomstwa, dzieci i teologów.
11. Dzisiaj w kościele mariackim odbędzie się koncert organowy w ramach Międzynarodowego Festiwalu Organowego w Koszalinie. Początek koncertu o godzinie 19.00. W koncercie weźmie udział również orkiestra Filharmonii Koszalińskiej.
12. Nastąpiło lekkie przesunięcie terminu odnowy elewacji wewnętrznej naszej świątyni. Rozpocznie się ono od 24 lipca. Już dzisiaj pragnę poinformować, że w dni powszednie Najświętsza Ofiara będzie sprawowana w hospicyjnej kaplicy pod wezwaniem świętego Jana Pawła II.
13. Zapraszamy do udziału w 41 Pieszej Pielgrzymce na Jasną Górę. Wyruszamy 1 sierpnia ze Skrzatusza, a 13 sierpnia pokłonimy się Pani Jasnogórskiej. Zapisy i wszelkie informacje na stronie internetowej: pielgrzymkikoszalin.pl.
14. Caritas Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej wraz z Fundacją SMS Z NIEBA zwraca się z prośbą o zbiórkę chemii oraz artykułów spożywczych, które będą bardzo pomocne w realizacji ewangelizacji przy kolejnej edycji Przystań z Jezusem w Kołobrzegu-Podczelu. Tegoroczna „Przystań” odbędzie się w dniach od 18 do 24 lipca. Rekolekcje ewangelizatorów poprowadzi ks. biskup Edward Dajczak, następnie wyruszymy na ewangelizację. Przewidujemy, że – podobnie jak w latach ubiegłych – Weźmie w niej udział około 100 ewangelizatorów z całej Polski. Więcej informacji na stronie internetowej www.Przystań z Jezusem. pl
15. Każda niedziela jest świętowaniem spotkania ze zmartwychwstałym Jezusem. Dziękujemy, że stało się ono dzisiaj także naszym udziałem.

Ks. Marek Kowalewski, proboszcz 

SZCZECINEK  ,  DNIA  09 LIPCA  2023  ROKU  .

O R Ę D Z I E

 ARCYBISKUPA WIĘKSZEGO ŚWIATOSŁAWA SZEWCZUKA METROPOLITY KIJOWSKO-HALICKIEGO, 

ZWIERZCHNIKA UKRAIŃSKIEGO KOŚCIOŁA GRECKOKATOLICKIEGO
i

ARCYBISKUPA STANISŁAWA GĄDECKIEGO METROPOLITY POZNAŃSKIEGO,  PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI

W 80. ROCZNICĘ RZEZI WOŁYŃSKIEJ

„Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska” (Rz 5, 20).

Historia relacji między narodem polskim i ukraińskim jest pełna pięknych, dobrych i heroicznych czynów, ale, niestety, także trudnych i dramatycznych wydarzeń. Oba narody przyjęły chrzest w podobnym czasie, choć czerpiąc z innej chrześcijańskiej tradycji: jeden z bizantyjskiej a drugi z łacińskiej. Działo się to jeszcze w ramach jednego, niepodzielonego Kościoła. „Obydwa nasze narody przeżyły straszne tragedie XX wieku, doznając ogromnych zniszczeń ze strony totalitarnych reżimów – nazistowskiego, komunistycznego oraz skrajnego nacjonalizmu” (Komunikat ze spotkania przedstawicieli Kościoła katolickiego w Polsce i na Ukrainie, 9 czerwca 2015). Niestety, koniec XX wieku nie był dla naszej części Europy równoznaczny z końcem epoki zbrodni i czystek etnicznych, aż po próbę odmowy konkretnym narodom prawa do istnienia. Rosyjska agresja przeciwko Ukrainie rozpoczęta w 2014 r., która przybrała obecnie formę pełnoskalowej wojny, uświadamia nam na nowo, że pojednanie między naszymi narodami i współpraca wolnej Polski z wolną Ukrainą stanowią niezbędne warunki pokoju w naszej części Europy. W przeciwnym przypadku rozgrywającym zawsze będzie „ten trzeci”.

Pojednanie nie jest łatwym procesem. Wymaga wzniesienia się ponad zwykłą miarę sprawiedliwości, zwłaszcza ze strony tego, który w większym stopniu – często w sposób uzasadniony – czuje się ofiarą. Gdy użyta przez polskich biskupów w liście do biskupów niemieckich w 1965 r. formuła „udzielamy wybaczenia i prosimy o nie” wzbudziła sprzeciw części polskich katolików. Episkopat Polski w liście do wiernych pisał: „«Nie ma ludzi niewinnych». Jesteśmy przekonani, że gdyby nawet tylko jeden Polak okazał się człowiekiem niegodnym, gdyby nawet tylko jeden w ciągu historii spełnił czyn niegodny, już mielibyśmy powód do wyrażenia: «przepraszamy», jeżeli chcemy być narodem ludzi szlachetnych i wielkodusznych, narodem lepszej przyszłości” (Słowo biskupów polskich o listach do Episkopatów na temat Millenium, 10.02.1966). Wszyscy bowiem „odczuwamy głęboką wewnętrzną potrzebę uznania różnych przejawów niewierności ewangelicznym zasadom, jakich nierzadko dopuszczali się chrześcijanie pochodzenia zarówno polskiego, jak i ukraińskiego (…). Czas już oderwać się od bolesnej przeszłości!” (Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy św. beatyfikacyjnej, Lwów, 26 czerwca 2001).

Począwszy od 1987 r. podjęliśmy wiele wspólnych inicjatyw zmierzających do pojedna-nia. Mówiliśmy otwarcie o trudnych sprawach, nazywając – między innymi – wydarzenia sprzed osiemdziesięciu lat na Wołyniu mianem „zbrodni i czystek etnicznych, [których ofiarami] stały się dziesiątki tysięcy niewinnych osób, w tym kobiet, dzieci i starców, przede wszystkim Polaków, ale także Ukraińców, oraz tych, którzy ratowali zagrożonych sąsiadów i krewnych” (Deklaracja Kościołów rzymsko- i greckokatolickiego w Polsce i na Ukrainie o pojednaniu, 28 czerwca 2013). W dziele pojednania bowiem nie chodzi o to, aby zapomnieć, ale, aby przezwyciężyć zło z przeszłości tak, by „dzięki oczyszczeniu pamięci historycznej wszyscy byli gotowi stawiać wyżej to, co jednoczy, niż to, co dzieli” (św. Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy św. beatyfikacyjnej, Lwów, 26 czerwca 2001). Stąd także wspólne wezwanie do historyków o pomoc w ustaleniu prawdy o tam-tych wydarzeniach, o rozmiarze dramatu, ale także o świadectwach świętości jaśniejącej pośród ciemności, być może na miarę rodziny Ulmów: „Apelujemy więc do polskich i ukra-ińskich naukowców o dalsze badania oparte na źródłach i o współdziałanie w wyjaśnianiu okoliczności tych przerażających zbrodni, jak również sporządzenie listy imion wszyst-kich, którzy ucierpieli. Widzimy też potrzebę godnego upamiętnienia ofiar w miejscach ich śmierci i największego cierpienia” (Deklaracja Kościołów rzymsko- i greckokatolic-kiego w Polsce i na Ukrainie o pojednaniu, 28 czerwca 2013). Dzisiaj, po odkryciu masowych grobów w Buczy, Irpieniu czy Hostomlu wszyscy rozumiemy, jak bardzo ważne jest jednoznaczne nazwanie sprawców, ekshumacja ofiar, uszanowanie ich prawa do godnego pochówku oraz ludzkiej pamięci.

Najpierw należy jednak zauważyć, iż często osoby dążące do pokonania w sobie poczucia krzywdy, mylą przebaczenie z pojednaniem, tymczasem są to dwa różne, choć ściśle ze sobą połączone, doświadczenia. Przebaczenie uprzedza pojednanie. Przebaczenie ma charakter doświadczenia wewnętrznego. Dokonuje się ono w głębi serca i nie zależy od bliźniego. W pojednaniu natomiast konieczne jest zaangażowanie wszystkich stron uwi-kłanych w konflikt. Może ono być budowane dopiero na wzajemnej wymianie przebacze-nia. Pojednanie może być budowane tylko na prawdzie i sprawiedliwości.

Po latach wspólnych działań biskupów polskich i ukraińskich obu obrządków na rzecz pojednania można dzisiaj powiedzieć, że na papierze zostało ono już osiągnięte. Nie spieramy się między sobą odnośnie do faktów z niedawnej przeszłości oraz ich oceny. W ostatnich tragicznych miesiącach zostało to przełożone na konkretne czyny wynikające z poczucia bliskości, także tej emocjonalnej, z naszymi braćmi w nieszczęściu. Miliony Polaków otwarły swoje domy i swoje serca dla uchodźców z Ukrainy. Polski rząd okazuje konkretną pomoc zarówno ukraińskim uchodźcom, jak i ukraińskiemu państwu. Czynimy to z powodu nakazu Ewangelii, ale także ze świadomością, że tym razem to Ukraińcy walczą „za wolność naszą i waszą”. Paradoksalnie, skutkiem rosyjskiej próby unicestwie-nia narodu ukraińskiego jest wzajemne zbliżenie między naszymi narodami. „Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska” (Rz 5,20).

Naszym patronem na drodze polsko-ukraińskiego pojednania jest św. Jan Paweł II. Powinniśmy pamiętać o jego osobistej inicjatywie i osobistym patronacie nad początkiem tego procesu. Na początku swego pontyfikatu mówił on: „Ukraińcy powinni czuć się dowartościowani. (…) Kościół nie ma prawa odbierać im historycznej prawdy o nich w imię ekumenizmu” (św. Jan Paweł II, Przemówienie do Rady Głównej Episkopatu Polski, Jasna Góra, 5 czerwca 1979). W duchowym dojrzewaniu do przekraczania indywidu-alnych i narodowych egoizmów potrzebujemy świętego patrona, aby prowadził nas ścieżkami nawrócenia.

Wierzymy, że w tych trudnych dniach zapisujemy kolejne ważne karty w księdze pojedna-nia tak, abyśmy potrafili ułożyć naszą wspólną przyszłość jak wolni z wolnymi i równi z równymi. „Chrześcijanie obydwu narodów muszą iść razem w imię jedynego Chrystusa, ku jedynemu Ojcu, prowadzeni przez tego samego Ducha, który jest źródłem i zasadą jedności. Niech przebaczenie – udzielone i uzyskane – rozleje się niczym dobroczynny bal-sam w każdym sercu” (św. Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy św. beatyfikacyj-nej, Lwów, 26 czerwca 2001).

Warszawa, dnia 7 lipca 2023 roku